De zin en onzin van je kind zindelijk maken
Voor alles is een tactiek.
Er zijn veel, echt héél veel theorieën om je kind zindelijk te maken. Dagen geen luier om, elk uur op de wc zetten, beginnen als ze nog niet kunnen lopen, volhouden en consequent zijn. Voor elke theorie is er wel een specifieke tactiek voorhanden.
Met goede moed beginnen.
Zo begon ik ook met goede moed toen onze oudste dochter Mila zindelijk moest worden. Ze gaf al weleens aan als ze moest plassen en wilde maar al te graag mee om te kijken als ik ging plassen (echt helemaal niet ongemakkelijk...). Mila vond het heerlijk om voorgelezen te worden, dus mijn logica werd; zij op het potje en ik voorlezen. Een theorie die voor haar prima werkte. Ze kreeg ze ook al vrij snel door dat als zij riep “ik moet plassen” er een heerlijk Mila-mama momentje met voorlezen volgde en dus ook vaak zonder plassen.
Mila is een strebertje, wil het graag goed doen en het liefst in één keer. Ze was dus best snel zindelijk overdag en een week later ook ’s nachts. In mijn hoofd was dat geen toeval, maar een duidelijk staaltje van goed aanvoelen en opvoeden J.
Werkt het echt voor elk kind?
Maar…. toen kwam dochter nummer twee. Lexie moesten we op een gegeven moment toch ook echt zindelijk maken. Zij is iets minder streberig en vindt ‘ongeveer’ al goed genoeg (naar mijn idee een prima levensinstelling, maar dat terzijde). Ik dacht ik laat mijn perfecte theorie ook even los op Lexie en ook zij zal binnen no-time in een schattig onderbroekje zonder luier rondhuppelen. De praktijk bleek bij deze dame iets weerbarstiger. Mevrouw vond dat potje maar een tijdrovend klusje en bovendien was op de wc zitten, net als haar grote zus, natuurlijk veel leuker. Prima joh, gaan we daar boekjes lezen dacht ik nog, maar onze Lexie had andere plannen. Luier uit vond ze prima evenals plassen op het kleed, de mat of een andere willekeurige plek in huis. De luier ging dus weer om. Lexie bepaalde vooral graag zelf wanneer ze er klaar voor was. Zo ook bij zindelijk worden. Op een dag zei ze ’s morgens “nee, geen luier ik ben groot”. “Oké”, dacht ik nog met op één arm haar net geboren zusje Zola, in mijn vrije hand een dweil en aan mijn been haar grote zus Mila. Maar ze deed het echt. Hop, op het toilet als ze moest plassen. En vrij snel wilde ze ook ’s nachts geen luier meer om. Blij dat ik was!
Boekje over zindelijk worden
We hadden destijds het boek ‘de Lumies zoeken een speen’ al en omdat alle kinderen zindelijk moeten worden leek mij dit ook een superleuk onderwerp voor onze tweede titel. En zo geschiedde. Het boek ‘de Lumies op het potje’ werd gemaakt.
De grote test!
Ons gezin werd compleet gemaakt met dochter Zola. Zij is voor alle Lumies boekjes een ideaal ‘proefpersoon’ geweest. Ze heeft haar speentje begraven volgens het boekje ‘de Lumies zoeken een speen’ (hebben we die ooit opgegraven vraag ik me nu af? Oeps). Zola is dol op de Lumies en wilde HEEL graag een Lumies onderbroek. Zij vond op het potje zitten wel leuk en helemaal als we dan voor gingen lezen uit ‘de Lumies op het potje’. Ze vond het machtig mooi dat Lumie Luca alles wilde doen zoals Lux en LouLou. “Ik ook,” zei ze dan, “met Mila en Lexie”. En zo werd elke plas op het potje met trots gepresenteerd aan haar grote zussen. En ja, toen was ook deze kleine grote dame zindelijk. Trots dat ik was. Want ze was niet alleen zindelijk, ze was geholpen door ons boek en droeg haar Lumies onderbroek triomfantelijk. Nog steeds trouwens.
Voorleesboek zindelijk worden
Zindelijk maken, elke ouder met een kleintje moet er een keer aan geloven. Ieder kind is uniek en daarbij past een eigen aanpak en tactiek. Mocht jouw kleine nou dol zijn op boeken en mooie onderbroekjes, waarschijnlijk kunnen de Lumies jouw kind dan ook helpen.
Jouw ervaring
Is jouw kleine al zindelijk? Dan horen wij natuurlijk heel graag hoe jij dat aangepakt hebt.
